سنگ ریزه کفش 1

سلام چند روز پیش یه سنگ ریزی توی کفشم رفت و منو برد توی خاطرات  گفتم اینم خب بالاخره یه مدل خاطراته

خب جونم براتون بگه من حدود دوم راهنمایی بودم که این اتفاق افتاد. از بچگی یادم نمیاد که خم بشم و کفشمو در بیارم و سنگ ریزه هاشو خالی کنم. از طرفی اینم بگم که اصولا کفش توی پام بیشتر از شش ماه نمیموند. البته الان دیگه اینجوری نیست و سابقه دو تا سه سال نگهداری رو هم دارم. خلاصه بچه بودیم و بابا ما رو برد کفش بخریم و ما یکی رو انتخاب کردیم و اونم گفت خوب نیست. دیگه از ما اصرار از اون انکار تا  بالاخره راضی شد و گفت این رو چون تو انتخاب کردی دو ماه دیگه اومدی گفتی کفش میخوام چشاتو در میارم. 

اینم یادم رفت بگم که مدرسه میرفتیم سنگ بازی کار هر روزمون بود. اکثر پسرهای اون زمون یادشون میاد که چی میگم. (اونقدری سابقه سنگ بازی دارم که سرم شکسته توی این راه )

خلاصه ما رفتیم مدرسه و بساط سنگ بازی شروع شد. کفش نو هم که سنگ رو باهاش شوت کنی گویا قدرت پات بیشتره. اینقدر بازی کردیم که کفش یکمی زوارش در رفت؛ روزها گذشت و گذشت و گذشت تقریباً یه ماهی گذشته بود که هر بار میرفتم خونه میدیدم جورابم کف انگشت بزرگه پاره شده. هرچی هم نیگاه میکردم زیر کفش سالم بود. دو جفت جورابم که لنگه ها رو جا به جا هم کردم و در اصل چهار لنگه پاره شدن حس سوزش توی انگشتم میکردم و می اومدم خونه میدیم زخم شده تا اینکه یه روز بالاخره توی نور کفش رو نیگاه کردم دیدم بعله چه نوری از سوراخ عزیز زیر کفش رد شده. تازه یه ماه شده بود و جرات نداشتم بگم کفشم اینجوریه. با همین ترتیب شروع کردم باهاش مدرسه رفتن و گفتم بعد شش ماه یکی میخرم. دیگه آب بارون و زخم و اینا رو باید تحمل کنم....

یک روز وقتی داشتم از مدرسه برمیگشتم اون اتفاق افتاد....

----

پ.ن1: بالاخره یه چی یادم اومد درباره اش بنویسم.

پ.ن2: ببخشید خیلی وقته دورم از نوشتن اگه بد بود معذرت میخوام

زادروز

بالاخره یک سال دیگه هم گذشت هم از عمر من هم از عمر وبلاگ و هر دو بزرگتر شدیم. خب خیلی اتفاقات افتاد خیلی چیزا یاد گرفتیم. پستی و بلندی زیاد بود. 

مدتی نمی نوشتم. درگیری های بیمارستانی، آشناییت های جدید، فشار های کاری و بیکاری همه دست به دست هم داده بودن و مجال نوشتن رو نمیدادند. اما خب الان همه چی رو به راهه.

خوشحالم که الان پرانرژی هستم. نمیخوام این یک سال رو بهش فکر کنم میخوام یه جوری از ذهنم پاک بشه و مخصوصاً این چند ماه اخیر به همین دلیل چیزی ازش نمیگم.

بهتره از اینده حرف بزنیم. یه امتحان سر راه دارم که امیدوارم قبول شم. و اینکه نوشتن رو دوباره شروع کنم. هنوز ایده و داستان و ماجرایی به ذهنم نرسیده. اما خب بالاخره توی این یکی دو روز یه چیزی میرسه. پس منتظر خبرای خوب باشید.

متاسفانه  خیلی چیزها رو دوست دارم بگم اما وبلاگ رو آشناها پیدا کردن. از طرفی بعضی دوستان اگه مثلاً بیام بگم مریض بودم لطف میکنن و توی شبکه های اجتماعی بصورت خصوصی میان و جویای احول میشن. به همین دلیل خیلی چیزا رو نمیشه گفت.

-------------

پ.ن1: بانک مهر اقتصاد و بانک سامان ممنونم که تولدمو تبریک گفتین.

پ.ن2: همراه اول ممنونم که بهم 24 ساعت مکالمه رایگان درون شبکه دادی ولی من کسی رو ندارم که بخوام استفاده کنم و یک دقیقه اشم هنوز استفاده نکردم پس پلمپ بهت تحویلش میدم.

پ.ن 3 : اونی که توقع داشتم بهم تبریک بگه نگفت. اما خب حتماً مشکلات داره.

پ.ن4: خواهر عزیزی که از آلمان برای من پیام تبریک فرستاد ازت متشکرم

پ.ن5: بالاخره یکبار تو عمرم کادو تولد کردم بهترین چیزی بود که بهم کادو دادی عزیز ممنونم ازت.

پ.ن6: اگر ممکنه وبلاگ وبلاگ توی خود وبلاگ پیام بذارید و کامنت وبلاگی رو توی شبکه های اجتماعی نگید لطفاً. و نپرسید چیزای شخصی رو ممنونم.

دوستون دارم همه کسایی که به اینجا میان و سر میزننن

پ.ن7: از بهامین ، جودی، الهام، سارا ، مریم و کسایی که شاید اسمشون از قلم افتاد تشکر که جویای احوال بودن.

پ.ن 8 : اون دکتر وبلاگ روزی مقل امروز همش بسته ایی جریان چیه؟ یه خبری از خودت بده

..............................

ویرایش : نل وبلاگت رمز دار شده افتخار داشتیم رمز رو بده جویای احوالت باشیم

نداره

اینکه کلاً توی این یه سال تغییر کردم دست خودم نیست و همش رو میندازم گردن این روزگار

یه نگاه میندازم امسالم با پارسالم تفاوت چندانی پیدا کرده و اونم جز پسرفت چیزی نبوده.

بی حوصلگی و بد اعصابی  رو که داشتم هیچ الان سکوت هم بهش اضافه شده  که خیلی ها میگن خوبه اما واسه منی که این کار رو بلد نبودم یه اتفاق دیونه کننده هستش.

به قول یکی از دوستان میگه بیکارم ولی از طرفی وقت هیچ کاری رو هم ندارم.

راست میگه در اصل خود من کار خاصی نمیکنم ولو اینکه از صبح پا میشم و تا شب در فعالیت هستم ولی باز هم به هیچکدوم از کارها نمیرسم این میشه نا امیدی و اعصاب خوردی که همش برمیگرده به بی هدفی. از طرفی اوضاع به گونه ای شده که اصلا مجال تغییرش نیست و مجبوری خودت رو همرنگش کنی.

اینا رو گفتم که به اینجا برسم. هوا سرده خواهرم حجابتو رعایت کن.  نه نه میخواستم بگم اگر نیستم به یادتون هستم 

ویژه محرم 1

سلام به همه دوستان عزیز. محرم آمد و این شب ها رو به همه دوستانتون تسلیت میگم .

توی این شب ها به این فکر کردم که بهتره یکمی علم خودمون رو درباره محرم و واقعه عاشورا ببریم بالا. از اونجایی که بین همه دوستان میبینم فقط و فقط میگن امام حسین رو سر بریدن و سینه زنی و زنجیر زنی انجام میدهند. بدون هیچ اطلاعایی تصمیم گرفتم کمی تحقیق کنیم. 

اول از همه از خطبه حضرت زینب در واقعه بعد از عاشورا شروع میکنیم. همه جا می شنویم که میگن خطبه طوفانی حضرت زینب. و چه خطبه ایی بوده. اما کسی متن خطبه رو نمیگه. به همین دلیل متن کامل خطبه حضرت در کوفه در ادامه مطلب قرار داده شده. باشد که رستگار شویم.

یه چیزی تو ذهنمه

سلام یه چیزایی تو ذهنمه که منو درگیر خودش کرده

اول اینکه یه داستان که هنوز با خودم هضمش نکردم و نمیتونم بیارمش روی کاغذ

دوم اینکه یه نفری یه پیامی داده که گفت علی تو خیلی پسر خوبی هستی ولی من از زندگیت میرم بیرون به این دلیل که نمیخوام مزاحمت بشم. (برداشت من از این حرف اینه که تو خودت میخوای بری چرا میگی مزاحمت نشم و منت میزاری سر ادم. من که نگفتم برو) در هرصورت امیدوارم که هرجا باشه سالم و سرحال باشه.

سوم اینکه جدیدا قدرت تکلم و بیانم خیلی اومده پایین و نمیتونم ارتباط با کسی برقرار کنم و حرف بزنم و نمیتونم حرفمو بزنم خیلی توپوق میزنم و گاف میدم اینم خیلی درگیرم کرده به این نتیجه رسیدم یکمی چیز میز بنویسم شاید این مشکل حل بشه

در آخر هم باز سال جدید تحصیلی داره شروع میشه و دوباره شما رو به این پستم دعوت میکنم. یکسال گذشت واقعاً

روزای سگی

از سگی ترین روزهای مممکنه بنده این چند مدت بوده روزها پشت هم سگی و سگی تر میشن. تنها یه اتفاق خوب بود که باعث شد یه فاصله خوب بیوفته بین این روزها

جای همه خالی قبل تولد امام رضا یه چهار روز با خونواده عزیز رفتیم مشهد. که البته تا شب تولد بودیم و بلیط برگشتمون همون شب تولد بود.

حالا که برگشتم یکمی از لحاظ روحی سبک شدم ولی خب یه مشکلی هست نگاه میکنم اونجا یه سری قول داده بودم که الان یکی دو هفته گذشته فراموش شدن. نمیدونم چرا ما ادما اینجوری هستیم. 

تا یه چی میشه یه قولایی میدیم به خودمون اما خودمون بهشون پایبند نیستیم. البته یه چیز دیگه هم هست اونم اینه که خب اتفاقات ییهویی هم دخیل هستند. نمیخوام خودمو توجیح کنم اما خب دخیلن. فکر کن مثلا تو تصمیم میگیری هر روز بری حموم حالا یه روز یکی قبل تو رفته و اب سرده، یه روز آب قطع میشه، و.... پس میبینی حوادثی هستند که دست تو نیست.

امیدوارم بشه به قول ها عمل کرد...

باز هم اندر احوالات من

سلام امروز یه سر به اینجا زدم خیلی دلم تنگ شده بود واسش اما واقعا وقت نمیکنم که بیام 

به وبلاگ تک تکتون اومدم خیلی ها بسته شدن اخه چرا

از طرفی نمیدونم چرا رفتین ولی امیدوارم هرجا هستین سالم و سر حال باشید.

نتایج رو زدن خب کارنامه رو دیدین منم بالطبع قبول نشدم 

حالم خوبه

نگران نباشید گرچه میدونم نیستین. اما کم کم دارم خودمو آماده میکنم واسه دوباره نوشتن. احتمالا از شنبه شروع میکنم یه چیزایی توی ذهنم هی اذیت میکنه.

..............

پ.ن» دوستانی که وبلاگاتون رو بستید اگه حذفش کردین بگین ادرس جدید رو بزارم کنار پیوند ها اگر هم باز میشه بازم اطلاع بدین که بدونم. 

از طرف یک دوست

با تو...

به وسعت تمام نداشته هایم حرف دارم

مجالی نیست تا بنشینی به پای این همه حرف

دلم تنگ است ،فقط برای حرف زدن با تو

دیگر نمیدانم چه کنم یا چه بگویم

خسته ام...

کمی هم بیشتر..فراتر از تصورت...سخت است برایم توصیفش

تا به حال نمیدانم...

دیده ای درماندگی و بیقراری های من را یا نه؟!

بغض فرو خورده در گلویم....بهانه گیری های دل بیقرارم...

..ویا غم نهفته در نگاهم

که به خدا قسم هیچ یک از این ها دیدن ندارد

بازم یه سری اطلاع رسانی

سلام به همه دوستان گل

خب از هرچه بگذریم بازم من غیب میشم ظاهر میشم. یه جورایی شدم مرد جادوگر غیب ظاهر شو 

توی این مدت خیلی دوست داشتم که خبری رو بهتون بدم نشد

همون روزی که آپ قبلی رو نوشتم. فرداش عید میلاد بود و اینکه توی اون روز من هم دایی شدم 

و مهمترین خبری که امروز به دستم رسید این بود که به طرز معجزه آسایی ارشد مجاز شدم. اخه مگه میشه؟ کارنامه زیبایی موجوده که هرکسی ببینه تعجب میکنه اما توی ادامه مطلب براتون میزارم که ببینید مجاز شدن راحته ولی اینکه کجا قبول بشی مهمه که من نیز اینبار مطمئن هستم هرجا قبول هم بشم نمیرم. ( نه تورو خدا بیا برو)

خب دیگه دوستتون دارم من برم. راستی راستی کماکان محتاج دعاییم و در جستجوی کار

پ.ن1: اون عزیزی که برام کادو خرید ممنونم خیلی کادوی قشنگی بود. 

---

 

بهترین عید میلاد

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد   ////   حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

...............

سلام. خیلی گیر بودم اما نمیشد واسه این روز عزیز چیزی ننوشت. عید میلاد مبارک

توی این یک ماهی که نبودم، کماکان دنبال کار هستم. دیگه یه جورایی پس انداز ته کشیده و کفگیر به ته دیگ خورده. ولی خب خدا بزرگه. خودش می رسونه.

جاتون خالی رفتم امتحان کنکور دادم و مثه کارشناسی فقط 23 تا تست زدم. فکر نمیکنم که اتفاق خاصی بیوفته.

نتایج آزمون نظام مهندسی رو هم اعلام کردن و دقیقاً 25 تا تست درست زده بودم متاسفانه 5 تا کم بود و قبول نشدم.

این از کلیه ماه که صبح میرم و شب برمیگردم خونه و خبری از کار نیست.

نت مشکل داشت و نمیتونستم وبلاگمو باز کنم همش جاهایی میرفتم که وای فای رایگان داشته باشه 

..................

خدایا خداوندا پروردگارا تو رو به این روز عزیز تو رو به امام زمان قسم که هیچ بیماری روی تخت بیمارستان نمونه. هیچ مریضی توی دنیا وجود نداشته باشه. همه توی همین امشب شفا بده. برای تو کاری نداره. لطفاً

خدایا هرچی تو دل دوستان وبلاگی و غیر وبلاگی هست اگه به صلاحشونه برآورده کن.

خدایا نیم نظری به ما هم بکن.

............................

پ.ن1: باز هم میگم شب بزرگیه عید میلاد همه مبارک 

پ.ن 2: دوستی که پیام خصوصی دادی و گفتی وبلاگت مزاحم داشت کامنتتو خوندم خیلی ناراحت شدم ولی جایی نداری که با هم صحبت کنیم. آرزو میکنم که یه وبلاگ جدید بزنی. منتظر آدرس جدیدت هستم