قول جدید

به خودم قول داده بودم وقتی مشکلاتم حل شد برگردم

قول دادم وقتی وقتم آزاد شد برگردم

قول دادم وقتی هدف هام رو دنبال کنم برگردم.

خیلی قول ها به خودم داده بودم اما خب نشد. نه اینکه نخواستم نه بلکه اوضاع بر وفق مراد نبود. یه جورایی مشکلات عدیده ایی که گریبان گیر همه افراد شده یقه منو هم گرفته

ولی خب اگر قرار باشه که نیام و ننویسم بیشتر باعث میشه که افسرده بشم. بیشتر تنها میشم. ولی خب از امروز تصمیم جدیدی گرفتم تصمیم گرفتم از مسیر حل مشکلات لذت ببرم. تصمیم گرفتم که با این حال بیام و حرف بزنم خودمو خالی کنم. مگر چقدر دیگه ادم زنده می مونه؟ پس بهتره بیام و کنار شما باشم. نظراتتون رو بخونم. راهکار های جدید رو ببینم به حدی تنزل پیدا کردم که دایره لغاتم هم اومده پایین. ذهنم درگیر شده. کوچیک و کوچیکتر شده. ولی دیگه بسه کافیه این همه تو خود بودن. امیدوارم با آغوش باز پذیرا باشید. من برگشتم. کنار شما.

..........................

پ.ن.1: از همه دوستانی که جویای احوالم بودن و پیگیر کمال تشکر رو دارم.

پ.ن2: از کسایی که بهشون قول دادم میام و نیومدم مغذرت می خوام.