پسر خیابونی
نوشته های پسر خیابونی
پسر خیابونی
نوشته های پسر خیابونیسال نو مبارک
سال نو بر همه دوستان وبلاگی و عزیزم مبارک
همتون رو دوست دارم
الهی همه دوستام هرچیزی که توی دلشونه اگه به صلاحشون هست برآورده کن.
خدایا توی این سال جدید همه رو عاقبت بخیر کن.
پروردگارا. همه دوستان و آشنایان و پدر ها و مادر ها، عزیزان همه دوستام رو صحیح و سالم در پناه خودت محفوظ بدار.
خدایا توی سال جدید هیچ بیماری مریض نمونه. چه کسانی که روی تخت خوابیدن. چه کسانی که دارن با بیماری های خاص دست و پنجه نرم میکنن. خدایا همه رو شفا بده.
آمین.
جوانک عاشق 6
به زور مادر از خواب بیدار شد. کمی گیج بود. نگاهی به ساعت انداخت ساعت 7:30 دقیقه. خواب مانده بود. سریع لباس هایش را پوشید و صبحانه نخورده از خانه بیرون رفت. تا راه آهن فاصله زیادی داشت. این بار در شرکتی در نصب کولرهای قطار استخدام شده بود. رئیس خوبی داشت. اما بازه زمانی کار و سختی کار عذاب آور بود. راس ساعت 8:30 کارت رود را زد.
- دیر کردی بازم مجید خان
مسئول بخش تیکه ای انداخت و رد شد. مطمئن بود که اگر روزی خدا قسمت کن حال این یکی را حسابی بگیرد. سریع لباس عوض کرد و به سمت کارگاه خودش حرکت کرد.
- سلام مجید. شنیدی چی شده؟ آقای احمدی دعوت نامه ای رسیده بهش از یک شرکت آلمانی و اونم اوکی داده. میخواد از اینجا بره. خوش به حالش.
این را رضا همکار و دوست مجید گفت و با سرعت وسیله ای برداشت و رفت.
مجید کمی ناراحت شد. آقای احمدی مردی میان ساله با بار علمی فراوان بود که در قصمت توضیع قطعات قرار داشت. مردی که همیشه هوای مجید را داشت و یکی از مسئولین جزء در شرکت بود. شاید دومین نفری بود در این شرکت که با مجید خوب بود و یکی از دلایل موندن مجید تا به حال اقای احمدی بود. با این حال باید خودش می شنید. به سمت اتاق آقای احمدی رفت.
- سلام. خوبین آقای احمدی.
- سلام پسرم. خوبی؟ جانم؟ چیزی شده ؟ جنسی میخوای برای کارت که در انبار موجود نیست؟
- نه شنیدم دارین میرین. راسته؟
آقای احمدی خنده ای کرد و گفت خب همه یه روزی می ایم و یه روزی میریم. برای پیشرفت باید رفت. کیه که از پول و جایگاه مناسب خوشش نیاد.
- درسته. پس موفق باشید. امیدوارم هرجا که هستید سلامت باشین آقای احمدی.
- ممنونم پسرم. توام همینطور.من تا آخر هفته هستم فقط برای اینکه نیروی جایگزین بیاد.
- پس تا چهار روز دیگه میبینیم شما رو.
- شاید هم بیشتر و شاید هم کمتر. برو به کارت برس.
مجید به سمت کارگاه رفت و به این فکر میکرد که احتمالاً این کار را هم از دست می دهد. ولی فکر شب قبل و حرف هی ممد آقا میکرد. هرکاری بکن. تصمیم گرفته بود که تحمل حرف های زور را بکند. تحمل خفت، خواری و حتی شکسته شدن غرورش.
تا بعد از ظهر اتفاق خاصی نیوفتاد. لباسهایش را پوشید و به سمت خانه رفت. در راه کمی تلفنی با الهام صحبت کرد و بعد از خداحافظی راهی خانه شد.
صبح روز بعد به موقع سرکار حاضر شد... یک ساعت مانده به ناهار به اتاق معاون ریاست پیج شد. مطمئن بود که زیر آبش را به خاطر تاخیر های مکرر زده اند. وسایل را جمع کرد و به سمت اتاق آقای ملکی رفت.
- سلام جناب ملکی. من رو پیج کرده بودین.
- سلام آقای....
- حسنی مجید حسنی هستم.
- بله بله آقای حسنی.
- در خدمتم.
- سوابقت رو نگاه کردم. تاخیر های مکرر داشتین. یه توبیخی توی پرونده به این دلیل که در منطقه ممنوع سیگار میکشیدی. زیاد جالب نبود سابقه ات. البته یه تشویقی هم داشتی که پاداشش رو گرفتی. به خاطر اتمام کار در موعد مقرر. در هر صورت پارتی داشتی یا نه رو نمیدونم، خودت رو به نیروی انسانی معرفی میکنی. از فردا جابه جا میشی. رئیس شرکت و آقای احمدی هر دو تو رو انتخاب کردن برای گزینه بعدی به جای آقای احمدی. زودتر خودتو معرفی کن.
مجید درست نمی شنید. باور نمیکرد. مگر ممکن است؟ خدا رویش را برگردانده بود. بالاخره قرار است طعم خوشی و خوشبختی را بچشد. بیاد زودتر این خبر را به الهام میداد. باید زودتر خانواده رو مطلع میکرد. دیگر نمیتوانست دست دست نماید. الهام مال او شده بود.
- مطمئن هستید مهندس ملکی؟
- بله. مگه من شوخی دارم آقا. وظیفه من اطلاع رسانی بود. برید موفق باشید. فقط امروز کارتون رو تموم کنید و تحویل نیروی های زیر دستتون بدین.
- چشم.
در پوست خود نمی گنجید. به سرعت به اتاق نیروی انسانی رفت. خود را معرفی نمود. کارهای اداری را طی کرد. به پایین آمد. ناهار نخورده به سمت کارگاه رفت. تا بعد از ظهر همه کارها را تحویل داد. داستان را برای رضا دوستش تعریف کرد. هردو برای مجید خوش حال بودند.
شب یک جعبه شیرینی خرید و با خوش حالی به سمت خانه رفت. در راه چند باری به الهام زنگ زد ولی جوابش را نداد. یک پیام برایش گذاشت.
عزیزم هروقت این رو دیدی بهم زنگ بزن منتظرتم. یه خبر خوب برات دارم.
به خانه که رسید. با شور و هیجان همه اتفاقات را برای خانواده اش تعریف نمود. آن شب در دل و خانه مجید جشنی به پا بود. شب به اتاقش رفت. با خدای خود راز و نیاز نمود. شکر گذار همه چی شده بود. به این فکر میکرد که آنقدر خوش حال بوده امروز سیگار هم نکشیده است. دوباره به الهام زنگ زد ولی جواب نداد. نگران شده بود. سابقه داشت جواب ندهد اما مطمئا اس ام اسی میداد. حوالی ساعت دوازده گوشی زنگ خورد.
- سلام عشقم. کجا بودی تا الان. اتفاقی افتاده؟
- نه مجید. بیرون بودم با خونواده. خب چی شده؟ خبر چیه؟
مجید بار دیگر ماجرا را برای الهام تعریف کرد.
- واییی مجید خیلی خوشحالم که بالاخره یه کار درست پیدا کردی. خوشحالم واست. امیدوارم که موفق باشی.
- الان دیگه میتونم با خونواده قضیه تو رو مطرح کنم.فردا شب یکمی زودتر میام که ببینمت. خیلی وقته ندیدم تورو.
الهام حرفی نزد.
- چرا ساکتی؟ الو؟ هستی الهام؟
- اره مجید هستم. ما نمیتونیم هم رو ببینیم.
- چرا چی شده؟
- ببین مجید من قبلاً هم بهت گفته بودم. میدونی راستش...
- ا الهام زودتر برو سر اصل مطلب چی شده؟
- باشه. هفته پیش خواستگار اومد برام از طرف خانواده مادری. موقعیت خیلی خوبی هم داره. میخوان برن آلمان. پسره همه چی تمومه. منم خب نظرم مثبت بود. اخه چیزه... تو ...
- باشه الهام خوشبخت شی.
مجید گوشی را قطع کرد. گریست. باز هم گریست. آنقدر که دیگر توانایی نفس کشیدن نداشت. سیگاری در اتاق روشن کرد و همزمان میگریست. یاد حرف محمد آن رفتگر پیر افتاد: یکی رو انتخاب کن.
با خود گفت : ولی من انتخابی نکردم. من در عمل انجام شده قرار گرفتم.
حسی درونش می گفت. من کار رو انتخاب کردم ولی چند سال بعد عشقم رو تونستم بگیرم. شاید برای تو هم صادق باشه.
و آن شاید همینطور در ذهنش تکرار میشد. کم کم با خودش میگفت شاید هم نه... شاید هم نه... غافل از آنکه پسر آقی احمدی خواستگار الهام بود.
پایان
..................
پ.ن1 : ببشید بابت این همه تاخیر.
پ.ن2: ببخشید اونجوری که میخواستم داستان پیش نرفت. اما میخواستم اینجوری تموم شه.
جوانک عاشق 5
مجید باز هم قدم زنان به سمت خانه روانه شد. در راه به آینده فکر میکرد. به این که نکند شخصی پیدا شود و الهام را از اون بگیرد. به این فکر میکرد که بالاخره چه باید کرد. چکاری؟ از اون آدم ها نبود که در خانه بنشیند و منتظر روزهای خوب شود. گرچه خانواده ای داشت که اگر تا اخر عمر هم در خانه می ماند کسی چیزی به رویش نمی آورد ولی خودش چنین آمدی نبود. نگاهی به ساعت انداخت تقریباً یک ساعتی راه رفته بود. کنار خیابان ایستاد و سوار ماشین شد و به سرعت به سمت خانه رفت. در را باز کرد و وارد خانه شد. پدرش مثل همیشه پای تلویزیون بود و نیم نگاهی به پسر سردر گمش انداخت. مادر در حال چیدن سفره شام بود به سمت اتاقش رفت و دراز کشید. سرش به طرز دیوانه واری درد میکرد. چشمانش را روی هم نهاد و سعی کرد به چیزی فکر نکن....
بین خواب و بیداری بود که درب اتاق باز شد. پسرم شام آماده است.چشمانش را باز نمود و نگاهی به ساعت انداخت تقریباً نیم ساعتی گذشته بود. سریع به سمت آشپزخانه رفت و سر میز شام نشست. تقریباً نفر آخر بود که می آمد؛ ولی نفر اولی بود که از سر میز بلند شد...
دو ماهی می گذشت و مجید هنوز از این کار به اون کار و از این شاخه به اون شاخه می پرید.دیگر نمیداست که چه باید بکند. آن شب مثه هرشب به پارک رفت و شروع به سیگار کشیدن نمود. رفتگری که در حال جارو زدن بود نگاهی به او انداخت و در کنارش نشست. مجید به احترام رفتگر از جایش بلند شد:
سلام ممد آقا خوبی؟
سلام پسرم ممنون خوبم. تو چطوری؟ جدیداً زیاد میای اینجا. از جمع کردن فیلتر سیگارات آمارتو دارم.
جمله اش را با خنده تمام نمود.
- بله ممد آقا . یکمی درگیرم.
- میدونم. شما جوونا رو همه میدونم ماجراهاتون رو. قبل از اینکه همتون بیاین توی این پارک پاتوق کنید. اینجا کار میکردم تا به الان. بزرگ شدن تک تکتون رو دیدم. میدونم مشکلاتتون چی هست.
- راستش ممد آقا اوضاعم بیریخت شده. میدونی که قبلاً همه چیز رو تعریف کردم. واست.
- آره پسرم. ببین میخوام یه چیزی بگم. اگه یکی بهت بگه بین دو چیز فقط یکی رو میتونی انتخاب کنی. چیکار میکنی؟ اونی که موندگاره انتخاب میکنی یا اونی که موندگار نیست؟
- خب بستگی داره چی باشه.
- اگه بگن یا کار رو انتخاب کن یا عشقت رو کدومو انتخاب میکنی؟
- خب عشقمو با کار میخوام.
- فقط یکی.
در این لحظه بود که مجید مردد شد. دو راهی سختی بود نمیدانست که کدام مقدم تر هستند که باید انتخاب کند. ولی تصمیم گرفت. نمیتوانست از خاطرات خوب الهام دل بکند.
- عشقمو
-پس تو یک احمق بزرگی. عشقت موندگار نیست. تو اگه کاری نداشته باشی نمیتونی عشقت رو نگه داری. این یعنی اینکه تو واقعاً معلوم نیست دنبال چی هستی. من 25 سال رفتگر اینجام فقط به این خاطر که بتونم خونوادمو نگه دارم. این سوال رو یکی از من پرسید و من کار رو انتخاب کردم و الان لباس نارنجی تنمه. البته اینو بگم که بعد ها شانس اوردم و عشقمو هم به دست اوردم و هنوز که هنوزه باهاش زندگی میکنم. توام شاید این قاعده صادق باشه برات. بهش فکر کن. تصمیم بگیر. برای عشقت هر کاری بکن. نه هرکاری.
- منظورتون از هرکاری بکن نه هرکاری چیه؟
- هرکاری بکن یعنی یک شغل انتخاب کن و توش هرکاری ازت خواستن انجام بده. خورد شدی هم حرفی نزن. برای زندگی. ولی نه هرکاری. یعنی دست به هرکاری نزن. کارهای خلاف رو نکن.
- ممنون ممد آقا بهش فکر میکنم. الان اگه اجازه بدین برم خونه...
چیزی درون مجید به جنبش افتاده بود.
.....................
پ.ن1: اونجوری که میخوام پیش نمیره. ببخشید که بدشده نوشتنم